عاقبت سر به هواییی

همه ی عالم و آدم کار دارن . من بیچاره ی از همه جا بیخبر هم کار دارم 

 هی خوندم هی خوندم. فوقش دیپلم گرفتم لیسونس گرفتم فوقش لیسونس گرفتم که چی بشه؟ چی شدم حالا؟ یه سر به هوا!!!! من از دوران شیرین کودکی( چرا میگن دوران شیرین کودکی؟ چرا نمیگن دوران ملس یا شور یا سرکه نمکی یا فلفلی کودکی؟ ینی همه چی به کام بوده تو کودکی؟ یا من از اول بدشانس بودم؟ چند بار چشام رو شستم ، جور دیگر دیدم ولی هیچی عوض نشد لعنتی!!) سر به هوا بودم شدید  

یادمه داشتم بدو بدو از پله های خونه ی نازنین پدر بزرگم(آآآآآهههه یادش بخیر، خیلی مرد بود خدا بیامرز) پایین میدویدم محکم خوردم به کوزه سرکه؟ افتاد وسط حیاط و شکست!!! شکستنی با صدای سفال!! خیلی خوشم اومد . یه کوزه ای کنارش بود اونم انداختم که صدای شکستنش رو بشنوم وای چه صدای باحالی بود؟ حیف که همه ی لذتش با یه پس گردنی بابام خراب شد. صدای شکستن غرورم جلوی دخترای همسن و سال فامیل شبیه به صدای شکستن اون کوزه ی سفالین بود ولی اصلن با حال نبود.گاهی یادم می افته قلبم درد میگیره! اون روز هرچی فک و فامیل داشتیم دست دختراشون رو گرفته بودن اومده بودن خونه باغ پدر بزرگم لنتی ها تا زنده بود بیجاره آوبزونش بودن ولی اون فقط منو دوست داشت. فقط. وقتی داشت میمرد من سربه هوا مثل همیشه سر کار بودم(لعنت به این کار) فقط منو صدا زد. چون فقط من نبودم. لعنت به من و کارم بگذریم  

 گفتم که سربه هوا بودن من شد هدف زندگیم. یه روز آگهی رومه رو دیدم که نوشته بود آزمون هواشناسی با شرط استخدام رسمی!! اون روز خودم رو بدبخت کردم رفت. حالا وقتی بارون میاد به خودم میگم : همه توی این هوا میرن تو ساختمون من بیچاره میرم توی فظای باز!!!! همه خشک میشن من تازه خیس و خالی میشم!! امان از بارون مازندران!!!! اینجا 12 ماه میباره و 1 ماه چکه میکنه!!!! همش سرمون به هوا تمایل داره لامثب. حالا تو خود بخوان شرح مفصل از این مجمل !!! عاقبت سر به هواییی من اینجوری شکل گرفت. خسته ی رو حی و جسمی و ناراحتی روانی و بی پولی و اشک و آه و همه دست آورد این سربه هوایی بوده.  

آخرش هم سر به هوا خواهم مــــــــــــــرد!!!

دلم واسه قدیما تنگ شده

باز باران.طراوتی دیگر ،روایتی دیگر

عاقبت سر به هواییی